Czym jest Lacrosse?

Francusko brzmiąca nazwa lacrosse to sport popularny przed wiekami wśród północnoamerykańskich Indian. Gra wykorzystuje piłkę i charakterystyczną rakietę w kształcie kija z siatką.

W Polsce sport ten wciąż jest dość niszowy, ale bez obaw - w dalszej części artykułu poznasz jego dokładne zasady. Dowiesz się skąd wzięła się jego nazwa i dlaczego kobiety grają w spódnicach, a mężczyźni w ochraniaczach.

ZAWARTOŚĆ

Lacrosse - pochodzenieLacrosse - historia gryLacrosse dzisiajCzym jest field lacrosse? Lacrosse halowy (box lacrosse) - zasady gryLacrosse kobiet - sport kontaktowy o złagodzonych zasadach.

Lacrosse - pochodzenie

Miłośnikom języka francuskiego słowo lacrosse musi się z czymś kojarzyć... i słusznie! Słowo to wzięło swój początek od pastorału. Jezuiccy misjonarze kojarzyli właśnie ten atrybut władzy biskupiej z zakrzywionym kijem służącym do gry w dehuntshigwa'es, da-nah-wah'uwsdi, Tewaarathon i baggattawag, jak nazywano ten sport w różnych indiańskich językach.

Rodzime nazwy lacrosse są jeszcze bardziej interesujące:

• dehuntshigwa'es - w języku Onondaga dość trafnie opisuje to, na czym generalnie polega gra - "mężczyźni uderzający w okrągły przedmiot".
• da-nah-wah'uwsdi - w języku Cherokee oznacza "małą wojnę" i odnosi się do treningu młodzieży,
• Tewaarathon - z języka Mohawk tłumaczy się jako "młodszy brat wojny",
• Baggattawag - w języku Ojibwe oznacza "grę stwórcy" (źródło: Timophy Kestrel).

Lacrosse - historia gry

Lacrosse jest uważany przez niektórych badaczy za pierwszy amerykański sport narodowy. Europejczycy zapoznali się z nim w pierwszej połowie XVII wieku. W swoich początkach znacznie różnił się od gier, które możemy obserwować dzisiaj.

Drużyny Indian liczyły nawet po kilkuset zawodników, a boisko do gry było ogromne, bo sięgało nawet kilku kilometrów długości. Mecze trwały godzinami, często nawet 2 lub 3 dni i były dość brutalne. Każdy z graczy posiadał po 2 kije, czasem rozgrywki toczyły się konno. Za bramki służyły odpowiednio rozmieszczone drzewa i skały. Piłka była wykonana z jeleniej skóry. Uważa się, że gra była nie tylko rozrywką - uczyła rywalizacji i przygotowywała młodych ludzi do prawdziwych bitew.

Z lacrosse wiąże się ciekawa historia z 1763 roku, kiedy to Wielka Brytania rozpoczęła kolonizację Kanady. Gra była wykorzystywana przez Indian Ojibwa biorących udział w powstaniu Pontiac. Z okazji urodzin brytyjskiego króla zaprosili oni załogę Fortu Michilimackinac do obejrzenia lokalnego meczu. Gdy gracze znaleźli się u bram budowli obronnej, w ich rękach zamiast rakiet znalazły się pistolety. Zginęło wówczas aż 15 z 35 żołnierzy.

Lacrosse dzisiaj

W Kanadzie, gdzie ma wielu fanów, lacrosse jest uważany za sport narodowy. W Stanach Zjednoczonych jest najbardziej popularny w Nowym Jorku, New Jersey, Maryland, Pensylwanii i Nowej Anglii. W Polsce lacrosse jest młodym sportem. Pierwsza drużyna, Poznań Hussars, powstała w 2007 roku. Obecnie w kraju mamy 6 aktywnych drużyn męskich i 5 żeńskich. Dyscyplina powoli zdobywa uznanie na całym świecie.

Zasady gry zostały po raz pierwszy skodyfikowane w 1856 roku przez dentystę (i miłośnika dyscypliny) George'a Beersa. Zapisał się on również w historii gry jako osoba, która założyła pierwszy klub - Montreal Lacrosse Club. Dzięki niemu znacznie skrócono czas gry, a liczbę zawodników zredukowano do 10 osób.

Lacrosse był sportem olimpijskim przez 2 lata - na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1904 i 1908 roku. W tym okresie gra stała się bardzo popularna w północnoamerykańskich szkołach. W latach 30. w Kanadzie zaczęto organizować rozgrywki halowe na większą skalę.

Francusko brzmiący lacrosse to nazwa sportu popularnego wśród północnoamerykańskich Indian kilka wieków temu. Gra wykorzystuje piłkę i charakterystyczną rakietę w kształcie kija z siatką.

W Polsce sport ten wciąż jest dość niszowy, ale bez obaw - w dalszej części artykułu poznasz jego dokładne zasady. Dowiesz się skąd wzięła się jego nazwa i dlaczego kobiety grają w spódnicach, a mężczyźni w ochraniaczach.

ZAWARTOŚĆ

Lacrosse - pochodzenieLacrosse - historia gryLacrosse dzisiajCzym jest field lacrosse? Lacrosse halowy (box lacrosse) - zasady gryLacrosse kobiet - sport kontaktowy o złagodzonych zasadach.

Lacrosse - pochodzenie

Miłośnikom języka francuskiego słowo lacrosse musi się z czymś kojarzyć... i słusznie! Słowo to wzięło swój początek od pastorału. Jezuiccy misjonarze kojarzyli właśnie ten atrybut władzy biskupiej z zakrzywionym kijem służącym do gry w dehuntshigwa'es, da-nah-wah'uwsdi, Tewaarathon i baggattawag, jak nazywano ten sport w różnych indiańskich językach.

Rodzime nazwy lacrosse są jeszcze bardziej interesujące:

• dehuntshigwa'es - w języku Onondaga dość trafnie opisuje to, na czym generalnie polega gra - "mężczyźni uderzający w okrągły przedmiot".
• da-nah-wah'uwsdi - w języku Cherokee oznacza "małą wojnę" i odnosi się do treningu młodzieży,
• Tewaarathon - z języka Mohawk tłumaczy się jako "młodszy brat wojny",
• Baggattawag - w języku Ojibwe oznacza "grę stwórcy" (źródło: Timophy Kestrel).

Lacrosse - historia gry

Lacrosse jest uważany przez niektórych badaczy za pierwszy amerykański sport narodowy. Europejczycy zapoznali się z nim w pierwszej połowie XVII wieku. W swoich początkach znacznie różnił się od gier, które możemy obserwować dzisiaj.

Drużyny Indian liczyły nawet po kilkuset zawodników, a boisko do gry było ogromne, bo sięgało nawet kilku kilometrów długości. Mecze trwały godzinami, często nawet 2 lub 3 dni i były dość brutalne. Każdy z graczy posiadał po 2 kije, czasem rozgrywki toczyły się konno. Za bramki służyły odpowiednio rozmieszczone drzewa i skały. Piłka była wykonana z jeleniej skóry. Uważa się, że gra była nie tylko rozrywką - uczyła rywalizacji i przygotowywała młodych ludzi do prawdziwych bitew.

Z lacrosse wiąże się ciekawa historia z 1763 roku, kiedy to Wielka Brytania rozpoczęła kolonizację Kanady. Gra była wykorzystywana przez Indian Ojibwa biorących udział w powstaniu Pontiac. Z okazji urodzin brytyjskiego króla zaprosili oni załogę Fortu Michilimackinac do obejrzenia lokalnego meczu. Gdy gracze znaleźli się u bram obronnej konstrukcji, w ich rękach zamiast rakiet znalazły się pistolety. Zginęło wówczas aż 15 z 35 żołnierzy.

Lacrosse dzisiaj

W Kanadzie, gdzie ma wielu fanów, lacrosse jest uważany za sport narodowy. W Stanach Zjednoczonych jest najbardziej popularny w Nowym Jorku, New Jersey, Maryland, Pensylwanii i Nowej Anglii. W Polsce lacrosse jest młodym sportem. Pierwsza drużyna, Poznań Hussars, powstała w 2007 roku. Obecnie w kraju mamy 6 aktywnych drużyn męskich i 5 żeńskich. Dyscyplina powoli zdobywa uznanie na całym świecie.

Zasady gry zostały po raz pierwszy skodyfikowane w 1856 roku przez dentystę (i miłośnika dyscypliny) George'a Beersa. Zapisał się on również w historii gry jako osoba, która założyła pierwszy klub - Montreal Lacrosse Club. Dzięki niemu znacznie skrócono czas gry, a liczbę zawodników zredukowano do 10 osób.

Lacrosse był sportem olimpijskim przez 2 lata - na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1904 i 1908 roku. W tym okresie gra stała się bardzo popularna w północnoamerykańskich szkołach. W latach 30. w Kanadzie zaczęto organizować rozgrywki halowe na większą skalę.

Na czym polega field lacrosse?

Field lacrosse to gra rozgrywana na zewnętrznym stadionie. Mecz trwa 60 minut i jest podzielony na 15-minutowe kwarty. Biorą w niej udział 2 drużyny po 10 graczy każda. Głównym celem gry jest wbicie małej 150-gramowej gumowej piłki do bramki przeciwnika.

Drużyny są podzielone na 3 napastników, 3 obrońców, 3 pomocników i bramkarza. Podczas gry gracze mogą używać jednego z dwóch rodzajów kijów. Krótki kij ma około 1 metra długości i jest najczęściej wybierany przez napastników i pomocników. Kij długi o długości 1,5 metra jest często używany przez obrońców. Koszyczek kija bramkarskiego jest nieco szerszy niż w przypadku pozostałych rodzajów kijów.

Koszyk jest charakterystyczną częścią rakiety przeznaczonej do lacrosse. Służy do chwytania, przenoszenia i rzucania piłki, a także do obrony przed przeciwnikami. Gracze zbierają piłkę z ziemi i podają ją między sobą. Mogą również z nią biegać.

Lacrosse to gra o wysokim tempie. Mecze zazwyczaj kończą się zdobyciem od dziesięciu do dwudziestu bramek, a nawet więcej. Ponieważ jest to sport kontaktowy, gracze noszą kaski, rękawice i ochraniacze, aby chronić się przed kontuzjami.

Mecz lacrosse'a rozpoczyna się od starcia graczy o piłkę, znanego jako face-off. Obrońcy i napastnicy muszą pozostać za określonymi liniami, dopóki jeden z pomocników nie przejmie piłki. Sytuacja ta powtarza się na początku kwarty i po każdej zdobytej bramce.

W męskim lacrosse istnieją dwa rodzaje przewinień: osobiste i techniczne. Przewinienia osobiste - niesportowe zachowanie lub uderzenie przeciwnika poniżej pasa - są karane pozostaniem na ławce kar od 1 do 3 minut. Przewinienia techniczne - przetrzymywanie piłki lub spalony - mają mniejsze konsekwencje. Dozwolone są drobne przepychanki i zderzenia kijami.

Halowy lacrosse (box lacrosse) - zasady gry.

Halowy lacrosse, z angielskiego box lacrosse, jest najbardziej znany w Kanadzie. Rozgrywany jest na lodowiskach, które zimą wykorzystywane są do gry w hokeja na trawie. Zamiast lodu powierzchnia boiska pokryta jest sztuczną murawą. Boiska i bramki są nieco mniejsze niż w tradycyjnym lacrosse. Specyficzna zasada mówi, że drużyna musi oddać strzał maksymalnie 30 sekund po przejęciu piłki.

Podobnie jak w przypadku lacrosse'a na boisku, gra składa się z 15-minutowych kwart. Halowa odmiana gry jest bardziej brutalna niż mecze na otwartym stadionie. Poza Kanadą sport ten można oglądać między innymi w Czechach, Australii, Szkocji i USA. Pierwsze mistrzostwa świata w tej dyscyplinie odbyły się w 2003 roku.

Lacrosse kobiet - sport kontaktowy o złagodzonych zasadach

Gra w lacrosse kobiet jest znacznie mniej brutalna niż mecze mężczyzn. Dyscypliny różnią się także zasadami i sprzętem. Nie ma praktycznie żadnego kontaktu fizycznego między zawodniczkami. Grają one bez pełnego sprzętu ochronnego, używając jedynie gogli i ochraniacza na zęby. Jedynym wyjątkiem są bramkarki. Tradycyjnie kobiety podczas gry noszą spódnice. Wokół ich głów znajduje się "bańka ochronna" - wyimaginowana 20-centymetrowa strefa ochronna, w której kij innego gracza nie powinien się znajdować.

W lacrosse dla kobiet trudniej jest złapać piłkę i oddać mocny strzał ze względu na inną konstrukcję kija. Drużyna może składać się z 18 zawodników, ale na boisku może przebywać maksymalnie 12 graczy: 3 napastników, 5 pomocników, 3 obrońców i bramkarz. Tylko 7 z nich może znajdować się w strefie ataku lub obrony w tym samym czasie.

Lacrosse kobiet rozpoczyna się od tzw. losowania - 2 zawodniczki z obu drużyn stają naprzeciwko siebie, sędzia umieszcza piłkę między ich uniesionymi kijami. Na gwizdek sędziego przeciwniczki starają się uzyskać przewagę w posiadaniu piłki. Mecz trwa 60 minut i jest podzielony na połowy.

Na czym polega field lacrosse?

Field lacrosse to gra rozgrywana na odkrytym stadionie. Mecz trwa 60 minut i jest podzielony na 15-minutowe kwarty. Biorą w niej udział 2 drużyny po 10 osób każda. Głównym celem gry jest wbicie małej 150-gramowej gumowej piłki do bramki przeciwnika.

Drużyny są podzielone na 3 napastników, 3 obrońców, 3 pomocników i bramkarza. Podczas gry gracze mogą używać jednego z dwóch rodzajów kijów. Krótki kij ma około 1 metra długości i jest najczęściej wybierany przez napastników i pomocników. Kij długi o długości 1,5 metra jest często używany przez obrońców. Koszyczek kija bramkarskiego jest nieco szerszy niż w przypadku pozostałych rodzajów kijów.

Koszyk jest charakterystyczną częścią rakiety przeznaczonej do lacrosse. Służy do chwytania, przenoszenia i rzucania piłki, a także do obrony przed przeciwnikami. Gracze zbierają piłkę z ziemi i podają ją między sobą. Mogą również z nią biegać.

Lacrosse to gra o wysokim tempie. Mecze zazwyczaj kończą się zdobyciem od dziesięciu do dwudziestu bramek, a nawet więcej. Ponieważ jest to sport kontaktowy, gracze noszą kaski, rękawice i ochraniacze, aby chronić się przed kontuzjami.

Mecz lacrosse'a rozpoczyna się od starcia graczy o piłkę, znanego jako face-off. Obrońcy i napastnicy muszą pozostać za określonymi liniami, dopóki jeden z pomocników nie przejmie piłki. Sytuacja ta powtarza się na początku kwarty i po każdej zdobytej bramce.

W męskim lacrosse istnieją dwa rodzaje przewinień: osobiste i techniczne. Przewinienia osobiste - niesportowe zachowanie lub uderzenie przeciwnika poniżej pasa - są karane pozostaniem na ławce kar od 1 do 3 minut. Przewinienia techniczne - przetrzymywanie piłki lub spalony - mają mniejsze konsekwencje. Dozwolone są drobne przepychanki i zderzenia kijami.

Halowy lacrosse (box lacrosse) - zasady gry.

Halowy lacrosse, z angielskiego box lacrosse, jest najbardziej znany w Kanadzie. Rozgrywany jest na lodowiskach, które zimą wykorzystywane są do gry w hokeja na trawie. Zamiast lodu powierzchnia boiska pokryta jest sztuczną murawą. Boiska i bramki są nieco mniejsze niż w tradycyjnym lacrosse. Specyficzna zasada mówi, że drużyna musi oddać strzał maksymalnie 30 sekund po przejęciu piłki.

Podobnie jak w przypadku lacrosse'a na boisku, gra składa się z 15-minutowych kwart. Halowa odmiana gry jest bardziej brutalna niż mecze na otwartym stadionie. Poza Kanadą sport ten można oglądać między innymi w Czechach, Australii, Szkocji i USA. Pierwsze mistrzostwa świata w tej dyscyplinie odbyły się w 2003 roku.

Lacrosse kobiet - sport kontaktowy o złagodzonych zasadach

Gra w lacrosse kobiet jest znacznie mniej brutalna niż mecze mężczyzn. Dyscypliny różnią się także zasadami i sprzętem. Nie ma praktycznie żadnego kontaktu fizycznego między zawodniczkami. Grają one bez pełnego sprzętu ochronnego, używając jedynie gogli i ochraniacza na zęby. Jedynym wyjątkiem są bramkarki. Tradycyjnie kobiety podczas gry noszą spódnice. Wokół ich głów znajduje się "bańka ochronna" - wyimaginowana 20-centymetrowa strefa ochronna, w której kij innego gracza nie powinien się znajdować.

W lacrosse dla kobiet trudniej jest złapać piłkę i oddać mocny strzał ze względu na inną konstrukcję kija. Drużyna może składać się z 18 zawodników, ale na boisku może przebywać maksymalnie 12 graczy: 3 napastników, 5 pomocników, 3 obrońców i bramkarz. Tylko 7 z nich może znajdować się w strefie ataku lub obrony w tym samym czasie.

Lacrosse kobiet rozpoczyna się od tzw. losowania - 2 zawodniczki z obu drużyn stają naprzeciwko siebie, sędzia umieszcza piłkę między ich uniesionymi kijami. Na gwizdek sędziego przeciwniczki starają się uzyskać przewagę w posiadaniu piłki. Mecz trwa 60 minut i jest podzielony na połowy.